Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Γερμανικο μουσείο μετανάστευσης Bremerhafen


Δειτε σε καταπληκτικη πανοραμικη φωτογραφιση σκηνες απο το μουσειο!

Το Deutsches Haus Auswanderer (Γερμανικό Κέντρο Μετανάστευσης) στο Bremerhaven, ήταν το πρώτο μουσείο μετανάστευσης στην Ευρώπη, που λόγω της ποιότητας και , δύναμης στην καινοτομία του απονεμήθηκε το Ευρωπαϊκό Μουσείο της Χρονιάς το 2007. Το κτίριο, είναι σχεδιασμένο από το Studio Ανδρέας Heller, είναι μια σταθερή, συμπαγής, υψηλής τεχνολογίας κατασκευή η οποία βγαίνει προς τη θάλασσα, ένας φόρος τιμής σε όλους τους ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί στην αποβάθρα από Ανατολική Ευρώπη, και από εκεί εξαπλώθηκαν στο "νέο κόσμο". 

 Οι επισκέπτες εκπλήσσονται συχνά από εντυπωσιακή θέα στο λιμάνι, που ακολουθείται από το σκοτάδι. Ξαφνικά μια αίσθηση απώλειας, προτείνει την ιδέα της ύπαρξης σε ενα πραγματικό ατμόπλοιο, τους "κλέβει" την ταυτότητά τους και τους την ανταλλάσει με μια ..νεα! 

Η γενική ιδέα είναι να μετατρέψει τον επισκέπτη σε έναν ταξιδιώτη, και να τον ταυτίσει με ένα πραγματικό ταξιδευτή από το παρελθόν. 


Πραγματικές βιογραφίες είναι, στην πραγματικότητα, το εστιακό σημείο του μουσείου. 


Το ταξίδι πραγματοποιείται από τα κρηπιδώματα, μέχρι το ατμόπλοιο, στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, και από εκεί σε όλους τους άλλους προορισμούς των ΗΠΑ. 
Οι κύριοι "σταθμοι" που χαρακτηρίζουν την επίσκεψη είναι η αναμονή αίθουσα, η Wharf με «κούκλες» ή μανεκέν ντυμένα με την μόδα του XVIII και XIX αιώνα, η Πινακοθήκη των Επτά Εκατομμυρίων όπου ο επισκέπτης βρίσκει πληροφορίες, γράμματα, φωτογραφίες και άλλα έγγραφα, το ταξιδι και στο τέλος, Ellis Island. 
Ένα σινεμά, που θυμίζει εκείνες τις μερες δείχνει σχετικες ταινίες. 
Στο τέλος, το Φόρουμ δίνει την ευκαιρία σε ολους να κάνουν έρευνα βιογραφικών χάρη στη χρήση ορισμένων βάσεων δεδομένων. 

Τα δύο κύρια στοιχεία της διάταξης του μουσείου είναι από τη μία πλευρά, οι πολύ ακριβείς αναπαραστάσεις των χώρων, τοπίων, ατμόσφαιρες, ακούγονται ακόμη και ηχοι που συνόδεύαν τον ταξιδιώτη. Από την άλλη την εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας, από τις οθόνες αφής για πηγές ήχου και βίντεο . 


Ο επισκέπτης αισθάνεται πραγματικά immerged σε μια εμπειρία, αναζητά τα ίχνη του / ιστορία του ταξιδιώτη της, νιώθει την εναλλαγή του πόνου και ανακούφισης, ανεβαίνει και κατεβαίνει, δεν βρίσκει μέρος για να ξεκουραστει, διότι κάθε κάθισμα έχει σχεδιαστεί για να αποτελεί "σταθμό" από αυτό το ταξίδι. Οι Θέατρο τεχνικές που χρησιμοποιούνται ευρέως, καθώς επίσης και κάποιου είδους εκπλήξεις, για να κρατήσουν τη μεγάλη έμφαση. (στις τουαλέτες του ατμόπλοιου, μπορείτε να ακούσετε λίγο νερό που στάζει και να βρείτε ένα σημάδι που λέει "Παρακαλούμε απενεργοποιήστε τη βρύση": τότε θα ανακαλύψετε ότι ο νεροχύτης έχει ένα ενσωματωμένα βίντεο με πληροφορίες σχετικά με εγκαταστάσεις υγιεινής ...). 

Το μουσείο, που είναι ιδιωτική επιχείρηση με λίγες τεχνικές χορηγίες, είναι πολύ επιτυχής όσον αφορά τον αριθμό των επισκεπτών, κυρίως τα σχολεία (όχι μόνο από τη Γερμανία), αλλά και από ομάδες και οικογένειες. Όπως  ο Aislinn Merz, υπεύθυνος για την εμπορία του μουσείου, μου είπε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης μας, θα ανοίξει σύντομα μια νέα πτέρυγα αφιερωμένη στη μετανάστευση (τον Ιούλιο του 2010 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάσισε να επιδοτήσει την επέκταση του Μουσείου με 2 εκατ. ευρώ).


Το Γερμανικό Κέντρο Μετανάστευσης, νικητής του Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς 2007, επιτρέπει στους επισκέπτες του να ακολουθήσουν τις διαδρομές των πάνω από 7 εκατομμύρια άνθρωπων, οι οποίοι μετανάστευσαν στο νέο κόσμο μέσα στο λιμάνι της Βρέμης.


 Παραστάσεις σκηνών, βίντεο και ηχητικές εγκαταστάσεις καθώς και τεχνολογίες αιχμής επιτρέπουν ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσα από την ιστορία της μετανάστευσης. 


Κάθε επισκέπτης συνοδεύεται μέσα στη έκθεση από μια αυθεντική βιογραφία ενός μετανάστη: Οι επισκεπτες έτσι θα μπορέσουν να "βιώσουν", την αναχώρηση από την πατρίδα, τις συνθήκες που απαντώνται κατά την άφιξη, τη νέα αρχή στις νέες πατρίδες. Η έκθεση καταλήγει στο παρόν και σας δίνει τρέχουσες πτυχές της μετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο και σας επιτρέπει να ψάξετε για χαμενους φίλους και συγγενείς σε διεθνείς βάσεις δεδομένων. Ειδικές πτυχές της μετανάστευσης πιο βαθιά αντιμετωπίζονται με ειδικές εκθέσεις, εκδηλώσεις και σεμινάρια. 



Στο παιδικό Μουσείο τα παιδιά μπορούν να ζήσουν, πως είναι να είσαι Gold Digger στην Άγρια Δύση ή  πως είναι να είσαι επιβάτης σε πλοίο μεταναστών. Τα παιδια βιωνουν με όλες τις αισθήσεις τους ακόμα και με την όσφρηση κάθε χωριστό "σταθμό" της έκθεσης. Παιχνίδια ρόλων για τις μικρότερες ηλικίες νηπιαγωγείου και δημοτικού, εκπαιδευτικα σεμιναρια ακομα και γιορτές γενεθλείων, όλα διαμορφώνονται σύμφωνα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του μουσείου.
2012 Ώρες λειτουργίας: 
από Μάρτιο μέχρι Οκτώβριο
- Καθημερινά από τις 10 π.μ. έως 6 μ.μ.
Νοέμβριο έως Φεβρουάριο
- Καθημερινά από τις 10 π.μ. έως 5 μ.μ.


Είσοδος από την 1η Απριλίου 2012: 
- Ενήλικες € 12,30
- Παιδιά (ηλικίας 4-16 ετών) € 6,90
- Μειωμένο * € 10,20
- Οι οικογένειες (γονείς με παιδιά) € 29,80
- Τα Ομαδικά κατόπιν αιτήματος με κράτηση πέντε ημέρες πριν.

Combi εισιτηρίων γερμανικό Ναυτικό Μουσείο + Γερμανικό Κέντρο Μετανάστευσης από 1 Ιαν 2012
(Ισχύει για την ημέρα της αγοράς και τις επόμενες δύο ημέρες και για μία φορά-επίσκεψη στην αντίστοιχη εγκατάσταση):
- Ενήλικες € 15,00
- Μειωμένο € 12,00
- Κάρτα Οικογένεια € 36,00

* Eldery / Σπουδαστές / Μαθητές / άτομα με ειδικές ανάγκες

90 λεπτά ελάχιστη διάρκεια παραμονής
150 λεπτά κατά μέσο όρο διάρκεια παραμονής
120 λεπτά συνιστώμενη διάρκεια της παραμονής 



Deutsches Auswandererhaus® 
Columbusstraße 65 
27568 Bremerhaven 
Germany 
Tel: 0049 (0)471 902200 
Fax: 0049 (0)471 9022022 


E-Mail: info at dah-bremerhaven.de 
externer Link:  http://www.dah-bremerhaven.de 







Ασία-Ειρηνικός: 42 εκατ. "κλιματικοί πρόσφυγες" την τελευταία 2ετία



Οι τυφώνες, η ξηρασία και άλλες φυσικές καταστροφές αποδεικνύονται χειρότεροι... φορείς δίωξης για εκατομμύρια ανθρώπους στην Ασία που εγκαταλείπουν τις εστίες τους, σε σύγκριση με τα κράτη ή μη κρατικούς παράγοντες που ευθύνονται παραδοσιακά για τα προσφυγικά ρεύματα. Μόνο την τελευταία διετία (2010-2011) 42 εκατ. άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους λόγω της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, σύμφωνα με έκθεση της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης. Οι πιο ευάλωτες χώρες στις φυσικές καταστροφές είναι το Μπαγκλαντές, η Ινδία, το Νεπάλ, οι Φιλιππίνες, το Αφγανιστάν και η Βιρμανία.

"Οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να περιμένουν προκειμένου να δράσουν. Παίρνοντας τώρα μέτρα μπορούν να μειώσουν τις συνέπειες, να ενισχύσουν τις άμυνες των χωρών και να χρησιμοποιήσουν τη μετανάστευση ως μέσο προσαρμογής στα δεδομένα και όχι μια πράξη απελπισίας ελλείψει άλλων επιλογών...", σημειώνει η έκθεση. Εκτιμά, μάλιστα, πως η προσαρμογή των χώρων της Ασίας-Ειρηνικού στην κλιματική αλλαγή θα απαιτήσει 40 δισ. δολ. το χρόνο για τα επόμενα σαράντα χρόνια...

(Πηγή: lemonde.fr)

«Η οικονομική κρίση επιτείνει τον ρατσισμό και την ξενοφοβία»


Τα συμπεράσματα σχετικής έκθεσης του Ινστιτούτου i-Red
«Η οικονομική κρίση επιτείνει τον ρατσισμό και την ξενοφοβία»

Η μετανάστευση στην Ελλάδα της κρίσης, ο ρατσισμός και οι λύσεις που μπορούν να βρεθούν συζητήθηκαν σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου του Ινστιτούτου i-Red.
Παρουσιάστηκαν, επίσης, τα αποτελέσματα έκθεσης του i-Red για το 2011 για την μετανάστευση, με βασικότερο συμπέρασμα ότι σε χώρες που πλήττονται από την οικονομική κρίση η ξενοφοβία και τα εγκλήματα ρατσιστικού μίσους αυξάνονται ραγδαία.

Επίσης, βάσει της έκθεσης, στην Ευρώπη υπάρχει ένα συστηματικό και χρόνιο θέμα σοβαρών ανισοτήτων, αποκλεισμού και διακρίσεων κατά των μεταναστών και των μειονοτήτων παρά το σταθερά βελτιωμένο νομικό πλαίσιο. Eπίσης, σχεδόν παντού υπάρχει μια ανησυχητική αύξηση μίσους και βίας από ακροδεξιές εξτρεμιστικές οργανώσεις. Αυξημένα είναι και τα φαινόμενα ρατσιστικού λόγου και μίσους στο Διαδίκτυο αλλά και στον κεντρικό πολιτικό λόγο.

Τα δέκα θέματα που εξετάστηκαν ήταν τα εξής:

- Ο νόμος περί ιθαγένειας ενθάρρυνε νέες μεταναστευτικές ροές;
- Φράκτες στα σύνορα και αποτροπή
- Συνδέεται η εγκληματικότητα με τη μετανάστευση;
- Έγκλημα και υποβάθμιση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας
- «Λαθρομετανάστες» και «παράνομοι» μετανάστες
- Ρατσιστικός λόγος, αλλοίωση ειδήσεων και media
- Άσυλο και ειδικές ομάδες
- Ελληνική μεταναστευτική πολιτική στο πλαίσιο διεθνών υποχρεώσεων και χρηματοδοτικές δυνατότητες (Ταμεία Συνόρων Προσφύγων Επιστροφών Ένταξης)
- Απελάσεις, επαναπροωθήσεις και Δουβλίνο ΙΙ
- Εμβάσματα μεταναστών

Μερικά από τα ερωτήματα που εξετάστηκαν επίσης ήταν:

- Πώς αντιμετωπίζει η Ευρώπη το ρατσισμό και την ξενοφοβία σε καιρούς έντονης οικονομικής κρίσης;
- Ποιες είναι οι σημαντικές εξελίξεις και τάσεις όσον αφορά στον ρατσισμό και τις διακρίσεις;
- Υπάρχουν βιώσιμες και αποτελεσματικές πολιτικές πρωτοβουλίες που να προωθούν στην πράξη την ισότητα;

Μέσα από τη συνέντευξη Τύπου παρουσιάστηκαν και προτεινόμενες λύσεις για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας:

- Η άμεση αξιόπιστη καταγραφή των κατηγοριών μεταναστών και η ταχεία ουσιαστική εξέταση αιτημάτων για άσυλο ή προστασία ειδικών ομάδων, όπως πρόσφυγες, οικογένειες, γυναίκες, θύματα εμπορίας, έγκυες, παιδιά, ασθενείς, ηλικιωμένοι κλπ και άμεση λειτουργία χώρων φιλοξενίας για αυτές τις ειδικές κατηγορίες.
- Η αναγνώριση και άδεια διαμονής όσων πραγματικά εργάζονται
- Η πιο έντονη αστυνόμευση του οργανωμένου εγκλήματος.
- Η επένδυση στο κέντρο με δημόσιες υποδομές και μέσα από τη μετεγκατάσταση δημόσιων οργανισμών και κοινωνικής οικονομίας, καθώς και άλλες ανάλογες λύσεις ανάπλασης του κέντρου.

Το Βημα

«Ξινό» για τους Αλβανούς το greek dream


«ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Στην τύχη της εν Ελλάδι αλβανικής κοινότητας αναφέρεται με εκτενές ρεπορτάζ του το Reuters σημειώνοντας ότι ενώ η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί τις προσπάθειες της χώρας μας να αντεπεξέλθει στη διόγκωση της ανεργίας και τις περικοπές μισθών, εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί καλούνται να αποφασίσουν, άμεσα, για το μέλλον τους.

«Ξινό» για τους Αλβανούς το greek dream
Ο Artur Metaj έβγαλε τις πρώτες του δραχμές το 1991 πουλώντας βερμούδες σε στρατιώτες των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα. Για Αλβανούς σαν τον Metaj, η Ελλάδα πρόσφερε την εποχή εκείνη την πρώτη γεύση καπιταλισμού μετά την κατάρρευση του ιδιαίτερα σκληρού κομμουνιστικού καθεστώτος στην ίδια τους τη χώρα.
Στην συνέχεια, ο Metaj άνοιξε ένα κομμωτήριο στο οποίο προσέλαβε 14 άτομα. Σταδιακά τον ακολούθησαν στον ίδιο δρόμο περίπου 500.000 συμπατριώτες του, σύμφωνα με εκτιμήσεις. Οι Αλβανοί έστελναν χρήματα πίσω στην πατρίδα τους με τραπεζικά εμβάσματα - από καιρό βασικός πυλώνας της αλβανικής οικονομίας.
Όταν άρχισε όμως η οικονομική κρίση το 2009, τα γενναιόδωρα φιλοδωρήματα που κέρδιζε ο Metaj άρχισαν να στερεύουν και οι τακτικοί του πελάτες να του ζητούν πίστωση.
Καθώς η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί εναγωνίως τις προσπάθειες της Ελλάδας να ανταπεξέλθει στη διόγκωση της ανεργίας, τη φοροκαταιγίδα και τις περικοπές μισθών, μία αθόρυβη κοινότητα εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών - που αντιστοιχούν στο 60% του ξένου εργατικού δυναμικού της χώρας - καλείται να αποφασίσει για το μέλλον της.
Πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν μια δύσκολη επιλογή: Να επιστρέψουν στη φτωχή χώρα που άφησαν πίσω τους και να ξαναρχίσουν από την αρχή, ή να παραμείνουν στην Ελλάδα με κίνδυνο να καταστούν παράνομοι μετανάστες στην χώρα που έχτισαν μια νέα ζωή;
Όταν ένας κλέφτης διέλυσε με βαριοπούλα την τζαμαρία του καταστήματός του, ο Metaj αποφάσισε να φύγει. Επέστρεψε στην Αλβανία τον Δεκέμβριο μαζί με τη σύζυγο, τη μικρή τους κόρη και ένα μικρό κομπόδεμα για να ανοίξουν ένα μικρό κομμωτήριο στα Τίρανα.
"Φαίνεται ότι τελειώσανε τα χρήματα", είπε για την Ελλάδα. "Στέρεψαν".
Χιλιάδες άλλοι Αλβανοί πήραν το δρόμο του γυρισμού, αναζητώντας την ασφάλεια που τους παρέχει ο οικογενειακός τους κύκλος. Για τα παιδιά τους, όμως, που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, η Αλβανία είναι μια ξένη χώρα.

"ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΙ"
"Η (ελληνική) κρίση έχει πλήξει περισσότερο τους οικονομικούς κλάδους, όπου απασχολούνται κυρίως οι μετανάστες", είπε η Άννα Τριανταφυλλίδου, ερευνήτρια στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), η οποία έχει μελετήσει τις επιπτώσεις της κρίσης στους μετανάστες.
Ο κατασκευαστικός κλάδος, στον οποίο ξεκινούν να εργάζονται πολλοί Αλβανοί, έχει απολύσει το μισό σχεδόν εργατικό του δυναμικό, απασχολώντας μόνο 240.000 εργάτες πέρυσι, από περίπου 400.000 το 2008.
Ο αριθμός των αδειών παραμονής στην χώρα έχει μειωθεί κατά 20% σε ετήσια βάση από την αρχή της κρίσης, είπε η Τριανταφυλλίδου. Οι μετανάστες ίσως χάσουν το νομικό τους καθεστώς εάν παραμείνουν άνεργοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλοί αναγκάζονται να εργάζονται για χαμηλότερο μισθό ή να μείνουν ανασφάλιστοι.
"Αυτό από το οποίο υποφέρουν τώρα πολλοί μετανάστες είναι η 'απονομιμοποίηση', και είναι τραγικό", είπε η Τριανταφυλλίδου.
"Άνθρωποι που είναι εδώ πάνω από 10 χρόνια, που είχαν κάποια διακοπή στη νόμιμη διαμονή τους ή δεν πρόλαβαν να πάρουν την άδεια απεριορίστου ή την άδεια την δεκαετή, να βρίσκονται τώρα επί ξύλου κρεμάμενοι", είπε.
Ένας 38χρονος Αλβανός, πατέρας δυο παιδιών, αυτοκτόνησε την Πέμπτη πηδώντας από την ταράτσα κτιρίου στην Κρήτη, ανακοίνωσε η αστυνομία. Τα κίνητρά του παραμένουν άγνωστα. Αξιωματούχος της αστυνομίας, ωστόσο, που δεν θέλησε να κατονομαστεί, είπε ότι ο αυτόχειρας, που ζούσε στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια, αναζητούσε ανεπιτυχώς εργασία στην Αλβανία.
Το συμβάν έγινε μία ημέρα μετά την αυτοκτονία συνταξιούχου στο Σύνταγμα, ο οποίος ανέφερε σε σημείωμα που βρέθηκε επάνω του ότι προτιμούσε να πεθάνει από το να αναζητά τροφή στα σκουπίδια.
Με τον πληθωρισμό να καλπάζει στο 13% περίπου, η αλβανική οικονομία δεν είναι ικανή να απορροφήσει τα κύματα των μεταναστών που επιστρέφουν σε αναζήτηση εργασίας.
Η Αλβανία, ήδη μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης, έχει πληγεί σκληρά από την κρίση στην Ελλάδα και την Ιταλία, τους κύριους εμπορικούς της εταίρους και επενδυτές. Τα εμβάσματα των Αλβανών του εξωτερικού έχουν πέσει στο ήμισυ σε σύγκριση με το 2007, όταν είχαν ανέλθει στα 951 εκατ. ευρώ -- ποσοστό 10% του αλβανικού ΑΕΠ.

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
Παρόλο που είναι δύσκολο να βρει κανείς αξιόπιστα στοιχεία, Αλβανοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι περίπου 15% των νόμιμων Αλβανών μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα και περίπου 250.000 παράνομοι έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους.
Οι τραπεζικές καταθέσεις στην Αλβανία αυξήθηκαν κατά 717 εκατ. ευρώ μεταξύ Ιανουαρίου 2011 και Ιανουαρίου 2012. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης εκτιμάται ότι οφείλεται στον επαναπατρισμό καταθέσεων από παλινοστούντες Αλβανούς.
"Ήταν έξυπνοι - πρώτα μετέφεραν τις καταθέσεις τους, μετά άλλα περιουσιακά στοιχεία και τώρα έρχονται και οι ίδιοι για μια νέα ζωή", λέει ο τέως υφυπουργός Οικονομικών της Αλβανίας Florian Mima.

Μετανάστες και πρόσφυγες στο σύγχρονο θέατρο


     
Της Ελευθερίας Ράπτου
Το Β' Θεατρολογικό Συνέδριο κατάφερε να αναδείξει τον σύνθετο χαρακτήρα της θεατρολογικής έρευνας και της θεατρικής πρακτικής στη χώρα μας, ενώ συγχρόνως έθεσε τις βάσεις για νέες ερευνητικές αναζητήσεις
...Στο Β' Θεατρολογικό Συνέδριο που διοργανώθηκε από τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Θεατρολόγων, στο Ινστιτούτο Γκαίτε (28-31 Μαρτίου), με την υποστήριξη των Πανεπιστημίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Πελοποννήσου, αλλά και της Διεθνούς Αμνηστίας, κατάφερε να πιάσει τον παλμό της νεοελληνικής κοινωνίας και μάλιστα να συγχρονίσει το επιστημονικό ζητούμενο με την παρούσα πολιτική και κοινωνική διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα. 


Ο τίτλος του συνεδρίου: «Μετανάστες και πρόσφυγες στη σύγχρονη δραματουργία και τη σκηνική πράξη» δηλώνει με σαφήνεια τις επιστημονικές προθέσεις και τη διαχρονικά "ανεξίθρησκη" θέση του κόσμου του θεάτρου, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, απέναντι στα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία.


Στις τέσσερις μέρες που διήρκησαν οι συνεδρίες του παρουσιάστηκαν ερευνητικές εργασίες, εκπαιδευτικές δράσεις και καλλιτεχνικές αναζητήσεις και πρακτικές, που διερευνούν με ποικίλα εργαλεία και από διαφορετικές οπτικές το ζήτημα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς.

Αναλυτικότερα, οι θεματικοί κύκλοι των εισηγήσεων περιλάμβαναν, αρχικά, ζητήματα ταυτότητας, ετερότητας και διαπολιτισμικότητας, καθώς και ερωτήματα για τον ρόλο του θεάτρου ως βασικού εργαλείου κοινωνικής παρέμβασης. Στη συνέχεια, εξετάστηκαν θέματα που αφορούν την έννοια του εξόριστου στην παγκόσμια δραματουργία, τις σύγχρονες σκηνικές προσεγγίσεις και εφαρμογές. Ακολούθως, οι εισηγήσεις εστίασαν περισσότερο στον ρόλο του θεάτρου στην εκπαίδευση και ειδικότερα στη δυναμική του θεάτρου ως μέσου για την ένταξη των παιδιών μεταναστών στο σχολικό περιβάλλον, αλλά και ως το μάθημα στο οποίο η εμπειρία του ξένου μπορεί να αμβλύνει και να εξορθολογίσει τις διαπολιτισμικές αντιφάσεις. Την τελευταία μέρα διεξαγωγής του συνεδρίου παρουσιάστηκαν ακόμα δύο θεματικές ενότητες: Η μία αφορούσε το ελληνικό θέατρο της διασποράς, ενώ η δεύτερη εστίασε στην εικόνα και τη σημασία του πρόσφυγα και του μετανάστη στη νεοελληνική δραματουργία, αναδεικνύοντας (και αποδεικνύοντας) το διαχρονικό και εντατικό προβληματισμό του νεοελληνικού θεάτρου για το πολυδιάστατο ζήτημα της μετάβασης σε άλλο τόπο και σε άλλους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς σχηματισμούς. Επιπρόσθετα, οι παράλληλες δράσεις του συνεδρίου (δρώμενα, θεατρικές παραστάσεις και εργαστήρια), προσέδωσαν στο εγχείρημα ολιστικό χαρακτήρα...

Οι μετανάστες που έδωσαν τη ζωή τους για να σώσουν δυο Έλληνες


    Χομαγιούν και Βακάρ 
    Τα ονόματα και τις φωτογραφίες των εκατοντάδων μεταναστών και προσφύγων που σκοτώνονται, πνίγονται, δεν τα μαθαίνουμε ποτέ. Το μόνο που είχαμε μάθει ήταν το παιδάκι που σκοτώθηκε από την ορφανή βόμβα προ διετίας -και αυτό μόνο και μόνο για να κάνουν τα μίντια πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Οι υπόλοιποι νεκροί είναι δυσπρόφερτοι όσο και δυσάρεστοι.

    Τα ονόματα των δύο Πακιστανών που σκοτώθηκαν στο Κρυονέρι για να σώσουν τους δύο ηλικιωμένους Έλληνες τα εντόπισε ο συνάδελφος Νίκο Άγκο, μετανάστης ο ίδιος.

    Ο Humayun Anwar (Χομαγιούν), ο μικρότερος νεκρός, ήταν γεννημένος στις 4 Αυγούστου 1993 και δεν είχε κλείσει ούτε τα 19. Ο δεύτερος, ο Wakar Ahmed (Βακάρ, ή Αφζάλ για τους φίλους του) ήταν γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1979 και ήταν 33 χρόνων.

    Ο δήμαρχος που θέλει τους μετανάστες


    ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

    ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 13 Απριλίου 2012
    Εκανε τη μεγάλη έκπληξη αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία για τη δημιουργία κέντρου κράτησης λαθρομεταναστών στον δήμο του, τη στιγμή που όλοι οι συνάδελφοί του στη Δυτική Μακεδονία αντέδρασαν με κατηγορηματικές αρνήσεις. Μάλιστα, ο Νίκος Μίγκος, δήμαρχος Δεσκάτης Γρεβενών, κατάφερε να πείσει σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης και κυρίως την τοπική κοινωνία 

    ... «Εχουμε υποχρέωση να παίρνουμε θέση σε κάθε σοβαρό θέμα. Οι οποιοιδήποτε ηγέτες, μάλιστα, οφείλουν να κατευθύνουν τις κοινωνίες γιατί απλώς έχουν καλύτερη πρόσβαση στην πληροφορία», λέει χαρακτηριστικά.

    Την άποψή του αυτή έκανε πράξη και στην περίπτωση του κέντρου μεταναστών. 
    Η πρώτη του κίνηση ήταν να επισκεφθεί τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Λευτέρη Οικονόμου και να ενημερωθεί για τις προϋποθέσεις και τα ανταποδοτικά οφέλη. Στη συνέχεια ενημέρωσε διεξοδικά τους συλλόγους και τους φορείς της πόλης, καθώς και τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης για τις οικονομικές και εργασιακές προοπτικές που ανοίγει η δημιουργία του κέντρου, εξασφαλίζοντας τη συναίνεσή τους.
    Αυτή η συναίνεση εκφράστηκε και στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο με συντριπτική πλειοψηφία - 20 ψήφοι υπέρ και μόλις μία κατά, αποδέχθηκε τη θετική εισήγηση. 

    «Είδαμε ότι το Μεταναστευτικό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που απασχολεί όλη την κοινωνία και αποφασίσαμε να μην περιμένουμε να έρθει και στην πόρτα μας. Εξάλλου, δεν έχουμε την πολυτέλεια να πούμε όχι. Ταυτόχρονα θέλαμε να στείλουμε το μήνυμα ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν κωφεύει στα προβλήματα», είχε πει αιτιολογώντας την απόφασή του, στην οποία βαρύνουσα σημασία είχε το γεγονός ότι η λειτουργία του θα δημιουργήσει τουλάχιστον 600 νέες θέσεις εργασίας.

    Βασικό μότο της ζωής του: «Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κόμματα. Χωρίς βαθιά γνώση της Ιστορίας και κριτική θεώρηση όσων συμβαίνουν σήμερα, δεν μπορεί να έχουν μέλλον ούτε η σκέψη μας ούτε οι επόμενες γενιές».

    Το facebook της ξενιτιάς



    Η απόφαση της μετανάστευσης και ο ρόλος των social media
    Της Λινας Γιανναρου


    Αντε κανένα τραγουδάκι, ευχές για χρόνια πολλά, οικογενειακές φωτό με τη γυναίκα και το παιδί... Οχι, ο Φάνης Λιάζος δεν ήταν ποτέ φανατικός χρήστης των κοινωνικών δικτύων. Ακόμα και όταν η δουλειά στο κατάστημα οπτικών, το καμάρι του, άρχισε να πέφτει αισθητά, προτιμούσε τις νεκρές ώρες να «εφευρίσκει» δουλειές του μαγαζιού από το να συνδέεται για ώρα στο facebook. Δεν φανταζόταν βέβαια τις αλλαγές που τον περίμεναν στη ζωή του ούτε και τον ρόλο που θα άρχιζαν να έχουν σε αυτήν τα social media.

    «Οι δύσκολες αποφάσεις συνήθως παίρνονται γρήγορα», λέει ο ίδιος στην «Κ». Οση σκέψη και εάν έβαλαν, όσοι φόβοι και εάν έπεσαν στο τραπέζι, το πόρισμα του οικογενειακού συμβουλίου ήταν σαφές: μετανάστευση. Γερμανία. «Υπήρχε ως “plan B” στο πίσω μέρος του μυαλού μου εδώ και λίγο καιρό, καθώς υπήρχαν συγγενείς στην Γερμανία που ήταν διατεθειμένοι να βοηθήσουν. Οταν είδα τα πράγματα να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο έπρεπε να πάρω μια απόφαση. ΄Η μένω και χρεώνομαι περισσότερο για να επανεπενδύσω σε εμπορεύματα ή κλείνω και ρευστοποιώ για να κλείσω τα όποια ανοίγματα. Δύσκολη η απόφαση να κλείνεις μια επιχείρηση που έχεις δώσει όλη σου τη δύναμη και το “είναι” για να προχωρήσει. Ομως...».

    Ηταν λίγο πριν από τις γιορτές. Πρώτα ενημέρωσε τους γονείς του, μετά τους στενούς φίλους και μέσω facebook γνωστούς και πελάτες: «Φίλοι μου, έπειτα από πέντε συναπτά έτη στο λιανεμπόριο οπτικών ειδών αποφάσισα ότι ήρθε ο καιρός να αποσυρθώ. Οι λόγοι πολλοί, οι προφανείς, η οικονομία. Ετσι λοιπόν κλείνουμε και μέχρι τις 31/01 σας περιμένω όλους να σας χαιρετήσω και να σας προσφέρω τα προϊόντα μου 60%. Θα ήθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από την καρδιά μου για τη στήριξη, ελπίζω να στάθηκα αντάξιος της εμπιστοσύνης σας».

    Το μήνυμα άγγιξε ευαίσθητες χορδές και ξέφυγε από τα στενά όρια των «φίλων» του Φάνη. Η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα για «ξεστοκάρισμα» ήταν συγκινητική. Οι υποχρεώσεις καλύφθηκαν και όλα ήταν έτοιμα για τη μετάβαση στην ξένη χώρα. Ουδείς όμως -ίσως ούτε κι ο ίδιος- το είχε ακριβώς «χωνέψει», μέχρι που στις αρχές Φλεβάρη έγραψε: «Ενας κύκλος έκλεισε, ένας άλλος ανοίγει. Θα μαθαίνετε νέα μου...» Πράγματι, έκτοτε, ο Φάνης άρχισε να μοιράζεται στιγμιότυπα της μετάβασης στη Γερμανία και οι διαδικτυακοί του -και όχι μόνο- φίλοι να γίνονται μάρτυρες του μεγαλύτερου ταξιδιού της ζωής του.

    «Φιλιά από το Ιόνιο»
    Το επόμενο ποστ ήταν μια φωτογραφία από το κατάστρωμα. «Στο καράβι για Ανκόνα», έγραφε η λεζάντα. «Μια νέα αρχή ξεκίνησε. Αφησα πίσω τους καλύτερους φίλους που θα μπορούσε να έχει κανείς και τους ευχαριστώ για τις ατέλειωτες ώρες συζητήσεων και τις συμβουλές. Φιλιά πολλά από το Ιόνιο πέλαγος!» Με συγκίνηση τις επόμενες μέρες διαβάσαμε: «Μετά από 25 ώρες καράβι, 30 ώρες άγρυπνος, 17 ώρες οδήγησης με μικρά διαλείμματα, άπειρα red bull και καραμέλες για να μην κοιμηθείς, κατάφερα να φτάσω Κολωνία με πυρετό». Πέρασε καιρός πριν δώσει νέο στίγμα: «Ολα πάνε καλά. Αναρρώνω σιγά σιγά και γνωρίζω την πόλη. Δεν έχει κίνηση, διπλοπαρκαρίσματα, κόρνες, διόδια. Αλλη νοοτροπία. Ολα είναι καινούργια, αλλά ο μικρός γιος μου είναι σαν να ήταν ανέκαθεν εδώ κι αυτό μου δίνει δύναμη και με βοηθάει».

    Δύο μήνες αργότερα, μπορεί πια να το πει με βεβαιότητα. «Χωρίς το ίντερνετ, το facebook, το τουίτερ, χωρίς το κινητό μου θα ήμουν μισός. Ο σύγχρονος μετανάστης ή και φοιτητής δεν έχει καμία σχέση με τους παλιούς, αφού η επικοινωνία με τους φίλους μου είναι καθημερινή είτε μέσω των κοινωνικών δικτύων, είτε μέσω των “μαγικών” skype και viber. Το μόνο που σου λείπει είναι η επαφή, οι έξοδοι, το χτύπημα στον ώμο και η σιωπή που μοιραζόμασταν πίνοντας ποτό ή κάνοντας ένα τσιγάρο. Ολα τα άλλα τα καλύπτει το internet! Με λίγα λόγια... δεν αποξενώνεσαι, δεν ξεχνιέσαι και δεν ξεχνάς. Ανούσια τα τραγούδια της ξενιτιάς για μένα... Κι αν σου λείψουν πολύ όλα αυτά μπαίνεις στο αεροπλάνο και παίρνεις δόση από την πατρίδα.

    Ολα αυτά όμως για να γίνουν πρέπει να υπάρχει δουλειά και προοπτική, γι’ αυτό έφυγα και αυτό παλεύω να καταφέρω!».

    Video απο το Mουσειο Μταναστευσης στο Παρισι.


    Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

    "Τι ειναι η πατριδα μου?


    Δωδεκα βιντεο του λεπτου με θεμα
    "Τι ειναι η πατριδα μου?

    Ενα project  της Athens voice σε συνεργασια με το Ανοιχτο Σχολειο Μεταναστων Πειραια.


    Μεταναστες μαθητες του σχολειου εδωσαν τη δικη τους αυθορμητη απαντηση με αγαπη, με συναισθημα και βεβαιως και με πολυ... τρακ!




    http://www.youtube.com/watch?v=0cn_aDQAT3w
    http://youtu.be/G4rq5soB9sU
    http://youtu.be/cPhurXOjM9s
    http://youtu.be/vr8qWAe8tS8
    http://youtu.be/q5Mx5tYUP1A
    6  http://youtu.be/h-RMIKTPcyU
    http://youtu.be/J30ikpbNg4Q
    http://youtu.be/cxN7vfKRZ-8
    http://youtu.be/d3VrAOByxLo
    10 http://youtu.be/Y_wk2ruRStY
    11 http://youtu.be/d3VrAOByxLo
    12 http://youtu.be/HrEdIokkI7M

    Protagon: Ελληνες στα τουρκικα παραλια

    Protagon
    Σταύρος Θεοδωράκης


    Τον Μαϊο του 2010, τις μέρες που ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν στην Αθήνα, οι Πρωταγωνιστές ταξίδεψαν στη Σμύρνη και συνάντησαν τους Έλληνες που ζουν μόνιμα στα παράλια της Τουρκίας.
    Ο Σταύρος Θεοδωράκης, οι δημοσιογράφοι Λίνα Παπαδάκη, Άντρη Κωνσταντίνου και οι οπερατέρ Γιώργος Πετρόπουλος και Αντρέας Πετρόπουλος, έζησαν 4 ημέρες στη Σμύρνη προσπαθώντας να γνωρίσουν την πόλη που κάποτε την αποκαλούσαν Νέα Υόρκη της Μεσογείου. Από τους νεολαίους της μεγάλης παραλίας που πίνουν αλκοόλ και δεν φορούν μαντήλες μέχρι εκείνους της άνω πόλης που περιμένουν το συσσίτιο του δήμου για να ζήσουν. 

    Στην κάμερα μίλησαν μεταξύ άλλων:
    Ο Τουρκοκρητικός Τζαζίμ Ινάμ μια εμβληματική φιγούρα των Αλατσάτων που κάποτε ήταν αμιγώς ελληνικό χωριό και τώρα ζουν εκεί μόνο δύο Τουρκοκρητικοί.
    Ο Ομέρ, ιμάμης κάποτε στο τζαμί των Αλατσάτων – που κάποτε ήταν η Παναγία των Εισοδίων – ο οποίος πρωτοστατεί για να γίνει το τζαμί χριστιανικό μουσείο.
    Η Θεοδώρα Χατζούδη, με την 10χρονη κόρη της Μαρία Ελένη που σκέφτεται να μεταναστεύσει στον Καναδά, γιατί δεν θέλει η χριστιανή κόρη της να μεγαλώσει σε μια μουσουλμανική χώρα.
    Η Μαρία Εκμεκτσίογλου, μια μπριόζα μαγείρισσα – διάσημη στην Τουρκία με βραβεία και τηλεοπτικές εμφανίσεις - που αποκαλύπτει στους «Πρωταγωνιστές» τα μυστικά της «αιγαιοπελαγίτικης κουζίνας»
    Ακόμη, ο Σταύρος Θεοδωράκης συνάντησε τη Χαρούλα Αλεξίου η οποία του εξομολογείται τις συμβουλές που της έδινε αλλά και το παράπονο της Σμυρνιάς γιαγιάς της Κατίνας. Η Ελληνίδα ερμηνεύτρια πήγε στη Σμύρνη για την μετονομασία ενός δρόμου της πόλης σε «Haris Aleksiou Dostluk Caddesi».
    Επίσης, η κάμερα της εκπομπής κατέγραψε τη γιορτή νεολαίας στο γήπεδο μπάσκετ της Σμύρνης με ομιλητή τον Ταγίπ Ερντογάν .
    Το βιντεο εδω:
    http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.prwtagwnistes&id=377




    "Το ταξίδι" Κρητη, Αιβαλι-Μοσχονησια (Μαρια Μαυρικου).







    Το ντοκιμαντέρ «Το Ταξίδι», σε σενάριο και σκηνοθεσία της κας Μαρίας Μαυρίκου, παρουσιάστηκε σε πρώτη προβολή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Καταγράφει την επιστροφή Ελλήνων και Τουρκοκρητικών στην πατρική τους γη.
    Ο κ. Ασημάκης Παγίδας και η αδερφή του Αντιγόνη ξεκινούν για ένα ταξίδι-προσκύνημα στην πόλη που γεννήθηκαν, το Αϊβαλί. Περιδιαβαίνουν την πόλη η οποία κάποτε αριθμούσε 35.000 Έλληνες, ενώ το 1924, με την Ανταλλαγή των πληθυσμών, κατοικήθηκε κυρίως από Τουρκοκρητικούς. Ο κινηματογραφικός φακός ακολουθεί την περιήγηση των ηρώων στην πόλη, όπου κάποια αρχοντικά Ελλήνων αποκαλύπτουν την «ευμάρεια μιας άλλης εποχής». Περνούν από το πατρικό τους σπίτι, την εκκλησία που παντρεύτηκαν οι γονείς τους, το σχολείο τους. Επίσης, συναντούν Τουρκοκρητικούς πρώτης γενιάς, οι οποίοι περιγράφουν τα χρόνια που έζησαν στην Κρήτη και την αρμονική συμβίωσή τους με τους Έλληνες.
    Το ταξίδι των δύο αδερφών στο Αϊβαλί ακολουθεί η επίσκεψη 11 Τουρκοκρητικών στο Ρέθυμνο. Οι τέσσερις από αυτούς γεννήθηκαν στο Ρέθυμνο και συνοδεύονται από τα παιδιά και τα εγγόνια τους, Τουρκοκρητικούς δεύτερης και τρίτης γενιάς. Η κάμερα τους ακολουθεί στην προσπάθειά τους να βρουν τα σπίτια των προγόνων τους και καταγράφει τις συναντήσεις τους με κατοίκους της περιοχής, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα συγκινητική.

    Σενάριο-σκηνοθεσία: Μαρία Μαυρίκου
    Διευθυντές φωτογραφίας: Σάκης Μανιάτης, Στάθης Σάλτας, Χρήστος Ασημακόπουλος
    Μοντάζ: Δέσπω Μαρουλάκου
    Διεύθυνση παραγωγής: Τζίνα Πετροπούλου
    Παραγωγή: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
    Διάρκεια: 80 λεπτά

    Mουσειο μεταναστευσης καταλονιας - Ισπανιας

    Μουσειο μεταναστευσης στο Παρισι